4 years and counting...

I remember the first day we met.. we’ve been textmates for almost a month.. we exchange messages and call each other.. kahit na medaling araw na, we still spend the time talking to each other.. kahit pa alam natin na we haven’t seen each other pa.. dumating pa nga ang bagyong milenyo pero di pa din nasira ung communication natin sa isa’t isa.. kahit na nilalamok na ako sa garahe dahil walang signal sa loob ng bahay namin.. naalala ko pa noon.. nag-brown out pa nun pero pumunta ako sa bahay ng bestfriend ko para lang makicharge dahil ayaw kong maputol yung communication natin.. dito din nabuo ang tawagan natin na akala ko eh tawagang pangkaibigan lang.. KHRYE.. Khei at Bryan..

Weeks passed sa wakas nagkita din tayo.. naalala mo pa ba ung sa 7-11 dito sa guadalupe?.. na akala ko ikaw na ung lalaking nasa harapan ko.. di pala.. haha.. yun ung unang araw na sinabi mong you like me pala.. di kaya dahil sa naka set kong hair? At sa pagpapacute ko sayo.. dahil infairness naman gwapo ka..

Dun na nagstart yung paghumaling ko sayo.. YUP! I ADMIT! Na-fall na ako sayo simula nun.. lalo pa sa mga banat mong fill-in the blanks..

October 9 2006, sinagot kita.. naging tayo.. naalala ko pa yung nagkita tayo sa MCDO near shopwise, kasama ko pa sila trina nun at osep..

Super saya ko kahit na ang weird ng feeling kasi di ako sanay na kaholding hands ka.. haha.. yup ‘twas our first time we held our hands while walking..

1st monthsarry na, you gave me a necklace.. (nasakin pa ito khrye..) walang celebration ang naganap.. you visited me on our house.. sweet na sakin yun..

Marami ng buwan ang nakalipas.. kung ano-ano na din ang napagdaanan natin.. October 28, 2006, nag-outing tayo kasama friends ko sa cavite.. at kahit nagkatampuhan tayo nun eh di naman tayo pumayag na magkahiwalay ng di tayo nagbabati..

Christmas and New year 2006, di man tayo magkasama pero alam magkausap naman tayo sa phone nun, kasi nasa Pampanga ako nun diba?

We just celebrated Christmas nung umuwi ako for our star city, December 27, 2006.

Lumipas na ang maraming pangyayari sa buhay natin, nandiyan ung pinakilala mo ko sa family, yung pinakilala kita sa mama ko na super kabado ako.. yung unang beses na nanuod tayo ng sine ng tayong dalawa lang..

Yung unang away natin na umabot sa paghihiwalay pero sandal ay naayos din dahil sa sobrang mahal natin ang isa’t isa.

Isa, dalawa at tatlong taon na ang lumipas.. ilang unos na din yung napagdaanan natin.. minsan naiisip natin na bumitiw na sa pangako natin na habang buhay tayo ang magsasama..

Kung san san na nakarating yung relationship natin pero ito pa din tayo, patuloy na lumalaban sa pagsubok ng buhay..

My Love, My Life, My Bryan, Maraming Maraming salamat sa pagmamahal mo na binigay at pinaparamdam mo sakin.. Sa Apat na taon na tayo’y nagsasama at nagmamahalan, wala na akong hihilingin pang iba na makasama habang buhay kundi ikaw lang.. hanggan sa hukay ko, patuloy pa din kitang mamahalin.. ikaw ang dahilan ng paghinga ko at pagtibok ng puso ko..

Maraming salamat sa pagtitiyaga mo sa kakulitan ko.. oo inaamin ko, maraming beses na kitang nasaktan gawa ng katangahan ko.. pangako ko sayo.. hinding hindi na mauulit.. Maraming salamat sa apat na taong kasiyahang pinadama mo sakin, wag ka magalala madami pa tayong taon na sabay bibilangin..

Maraming Salamat sa pagiging isang tunay na kaibigan.. maraming beses na ako iniwan ng mga kaibigan ko pero ikaw andiyan pa din.. pinapalakas ang loob ko..

Minsan na tayong hinadlangan ng panahon at kahit pamilya mo, per patuloy pa din nating hinaharap ng sabay ang mga bagyong ito..

Mahal na Mahal kita Bryan Christopher Ramos… <3

Happy 4^th anniversary!